SUNDAY
POST

 

BLOG

 

Berlijn... een kruising tussen New York, Parijs en Den Bosch, zegt een Nederlandse kunstenaar.

Let’s see...

 

We parkeren de auto bij ons hostel, ergens tegen de Berlijnse Muur (East Side Gallery) en rivier de Spree.

Gratis hè. Want dat mag hier dus. Ook mag je hier de hele dag openbaar dronken zijn. Of met een halve literfles bier in je hand over straat wandelen. En je mag muurschilderingen maken zoveel en zo groot als je maar wil. Moestuintjes beginnen op braakliggende terreintjes of een openlucht-techno-tent of Beach-bar-zonder-beach of wat dan ook dat je leuk lijkt om te doen op een braakliggend terreintje.

 

Wij verblijven in de Friedichshain. Met een schuurtje oud hout, halve verfblikken en een moeder met oude gordijnen en tafelkleden, ben je hier Koning(in). Zoals ik ooit koning was in mijn eigen straat. Het huis van de buren, en de de tuin, stonden jarenlang leeg en te koop. Daar bouwden wij onze eerste hut met glijbaan-dak tegen de kersenboom. En verzonnen we ons eerste filmscript, over die hut en onze club. En gingen we met spandoek en protestlied naar de wethouder omdat hij onze hut wilde vervangen door een veilig speeltoestel-fort van geperste autobanden op het parkeerterrein achter het gemeentehuis. (Hij won, wij niet) Met diezelfde oude rommel als wij hadden, maak je hier in Berlijn ALLES: je eigen Kino, restaurant, fietsverhuur/koffie-tentje of tatoo-shop. En dat met een ongekende positiviteit; hier wordt gebouwd met het idee dat het alleen maar zomer is. Niets is minder waar! Het weer in Berlijn is over het algemeen zelfs nog slechter dan in Nederland.

 

De hele wijk heeft een soort acapolyptische uitstraling. Oude lompe gebouwen met graffiti, lege terreintjes met metershoog onkruid, nieuwe punk slapend op grasveldjes, metrostations, bedelaars...

 

Zo ziet de wereld er dus uit als er geen regeltjes meer zijn. Zonder overheid of bestemmingsplannen. Het is Anarchie met een roze randje. Er zijn hier geen kinderen of oude mensen. Iedereen is 20, 30, hip en kunstenaar of muzikant. Alles wat je ziet is geleend, gekregen, gevonden of zelf bedacht en gemaakt. Niets nieuw of gekocht. Mac Donalds, Ikea, nooit van gehoord daar. In één straatje alleen kan ik al eten uit elk land van de wereld dat je maar kunt bedenken. Als ook veganistisch, Yoga-isch (weet iemand wat dat is?) en biologisch.

 

Berlijn/Friedichshain is Kinderbouwweek voor ver-gevorderden; een permanent festival-gevoel, Pirateneiland, My Secret Valley, “Adventure is calling!”.

 

Luistertip: “No cars go” van Arcade Fire